पार्यो अररो, फर्केन काल !!!
रोए, चिच्याए, तर्केन काल!!!
रोए, चिच्याए, तर्केन काल!!!
नसुनी बिनम्र त्यो बिन्ति,
छेऊ पुर्याइ, सर्केन काल!!!
हाँसीरह्यो मात्र नबोली त्यो,
उठेन रिस, झर्केन काल!!!
मरु बनाइ दियो जीवन रथ,
जल बनेर दर्केन काल!!!
हेरिरह्यो ऊ डिलमा बसेर,
ढलेँ म आफु, लर्केन काल!!!
Post a Comment